لعابکاری آهن به روش الکتروفورز

انسان ها از دیر باز برای تزیین مواد از پوشش دهی آن ها استفاده می کرده اند. با پیشرفت انسان ها پوشش ها کاربردهای علمی تری به خود گرفتند. و در صتایع کاربرد فراوانی پیدا کردند. از جمله در زمینه های کاهش اصطکاک، افزایش مقاومت در برابر خوردگی و امکان استفاده از فلزات ارزان قیمت تر در وسایل مورد نیاز.با پیشرفت تکنولوژی روش های پوشش دهی نیز دچار تحول و پیشرفت های گوناگونی شده اند و روز به روز اقتصادی تر و قابل کاربردتر می شوند. روش الکتروفورز به عنوان یکی از جدیدترین روش های پوشش دهی به علت قابلیت کنترل دقیق ضخامت و همگن بودن پوشش بدست آمده و همچنین امکان استفاده از اتوماسیون کامل روز به روز در دنیا بیشترمورد استفاده قرار می گیرد. در این میان استفاده از این روش در مورد لعاب ها از پیشرفت کمتری برخوردار بوده است. در فرآیند پوشش دهی فلزات به روش الکتروفورز عوامل زیادی از جمله نوع آماده سازی فلز، ph ، میزان رسانایی سوسپانسیون، زمان ماند قطعه، شدت میدان الکتریکی مورد استفاده، فاصله آند و کاتد، میزان زبری دوغاب، چگالی دوغاب، دما و ... تاثیر گذار می باشد. در این پژوهش به بررسی تاثیر ph، رسانایی، زمان، فاصلبه و اختلاف پتانسیل دو الکترود بر روی میزان نشست لعاب بر روی قطعات فولادی پرداخته شده است.